Badanie echokardiogaficzne przezklatkowe (transthoracic echocardiography – TTE) albo inaczej echo serca albo usg serca jest badaniem nieinwazyjnym i nie wymaga specjalnego przygotowania. Może być wykonywane u kobiet w ciąży.
Przed badaniem pacjent rozbiera się do pasa.
Pacjent w trakcie badania powinien przyjąć pozycję leżącą, z tułowiem uniesionym pod kątem 30-45° (zwykle leżanki są już wcześniej przygotowane w gabinetach lekarskich). Lekarz poprosi pacjenta o ułożenie na lewym boku i uniesienie kończyny górnej za głowę. W ten sposób lekarz uzyska projekcję przymostkową oraz koniuszkową obrazów na monitorze. W pozycji pacjenta na wznak uzyskiwane są projekcje: nadmostkowe i podmostkowe. W projekcji nadmostkowej ułatwia badanie odchylenie głowy ku tyłowi, w projekcji podmostkowej zgięcie kończyn dolnych w stawach kolanowych i ułożenie kończyn górnych wzdłuż ciała (1).
Badanie trwa od 20-40 minut i nie powinno się ruszać.
Echo serca działa na zasadzie fali odbicia. Dźwięk przechodzi przez struktury z różną prędkością, do głowicy powraca echo i otrzymujemy obraz na monitorze.
Echokardiografia to najpowszechniejsza i najefektywniejsza nieinwazyjna metoda obrazowania serca (2).
Badanie może zrobić sobie każda osoba bez skierowania, prywatnie. Zazwyczaj skierowanie daje internista albo kardiolog. Pomocne jest w diagnozowaniu niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, wad serca nabytych i wrodzonych, kardiomiopatii, nadciśnienia płucnego, choroby wieńcowej, oceny po zawale serca, zapalenia mięśnia serca, guzów serca i wiele innych. Dobrze jest zrobić badanie gdy diagnozujemy duszność, różnicujemy bóle w klatce piersiowej, przyczynę omdlenia, chcemy ocenić serce po chemio i radioterapii (2,3).
dr n.med. Diana Stettner-Leonkiewicz
- E. Płońska-Gościniak, Kompendium echo. 2011 Warszawa. Medical
Tribune Polska. - Lipiec P, Hoffman P. (red): Echokardiografia kliniczna.
Podręcznik Sekcji Echokardiografii PTK. Total Project, Warszawa 2017. - Hoffman P, Lipiec P. (red): Algorytmy nieinwazyjnej diagnostyki
obrazowej w kardiologii. Kardiol Pol. 2017; 75 (supl. VII): S75–S115.